10 Ağustos 2007 Cuma

Seçim mi hastalık mı?

ATV ana haber'de bir altyazı; "Avrupa'da 'marka hastalığı' 4-5 yaşındaki çocuklarda ortaya çıkmaya başladı. Araştırma sonuçları ve bizim ülkemizdeki durum az sonra..."

Saçma sapan şeyler izlemeye tahammül edemediğimden haberin çıkmasını da bekleyemedim. Üzerine biraz düşündüm de, bu zaten bir şey değil. İstanbul'da doğup büyümüş bir birey olarak, çoktandır marka seçiciliğim, ya da 'marka hastalığı'm var. Daha küçücük çocukken American Eagle ayakkabılar (hala da dururlar, fotoğrafını koymak isterdim ama neredeler bilmem), Lee pantolonlar giyer, evdeki CK One parfümü çaktırmadan kullanırdım =)

Ben hem bahçede oynayıp mahallede yaramazlık yaparak, hem de evimde o zamanın konsol oyunlarından Sega'larla, Amiga'larla oynayarak büyüdüm. Hamurum biraz eski, biraz yeni yani. Her iki tarafa da biraz yakınım.

O günleri düşünürsek, İstanbul'da bile sokakta reklam yoktu, oynadığımız konsol oyunlarında reklam yoktu, gördüğümüz tek farklılaşma metalci-acidci farklılaşmasıydı. Çeşit azdı, dolayısıyla aldığımız mesaj da azdı.

Bugüne baktığımızda, televizyonun ve oyunların daha da ötesinde, internet gibi bir iletişim ağı var. Artık gençlere, potansiyel müşterilere ulaşmanın en kolay yolu. Mesajını küçük yaşta verip zihinlerde yer edinmen için en büyük fırsat.

Ben American Eagle ayakkabılar giyerken kaç yaşındaydım? Ayakkabının numarasını düşünerek, herhalde 4 ya da 5 diyebilirim. Bilinçli bir seçimden ziyade ayakkabının görüntüsüyle duygusal bir seçim yapmış olduğumu varsayıyorum.
Lee pantolonlar giydiğimde ilkokul'a gittiğimi net olarak hatırlıyorum, çünkü o zaman
herkes Levi's tutkunuydu ve bu yüzden Lee'yi tercih ediyordum.
Artık CK One kullanmıyorum, ama halen en sevdiğim kokulardan biridir ve inanın, şişesini dahi görsem çocukluğumdan beri beni büyüleyen o koku burnuma gelir...

Benim çocukluğumda bile bariz bir seçicilik vardı, şimdiki çocuklar bu mesaj bombardımanı içerisinde yaşarken nasıl olup da marka farkındalığı yaşamasınlar?
Diyeceğim o ki, bence bu.. hastalık, çoktandır vardı. Yalnızca insanlar, bu tip imtiyazlara daha fazla bedel ödemeye başladıklarından rahatsızlık duymaya başladılar.

1 yorum:

Metin Kahraman dedi ki...

Amerika'da yapılan bir araştırmaya göre marka seçiciliği çocuklarda 3 yaşına kadar düşmüş. Çocuklara; birinin kutusu McDonald's etiketli, diğeri ise etiketsiz aynı 2 hamburgeri sunmuşlar. Çocuklar, kutusu McDonald's etiketli hamburgerleri, etiketsiz hamburgerlere oranla daha çok sevmiş. Aslında insanlar seçmeyi, sahiplenmeyi ve bağlanmayı seviyorlar. Her kesimden insanın bile mutlaka bir marka bağımlılığı vardır diye düşünüyorum.